- coniux
- Coniux, coniugis, pen. cor. com. gen. a Coniugo, coniugas, vt ait Phocas. Le marié ou la mariee, Le mari ou la femme de quelcun.\Coniux, pro Sponsa. Virgil. La fiancee, L'accordee.\Conciliat animos coniugum partus fere. Senec. Le plus souvent les enfans sont cause que le mari et la femme s'entr'aiment.\Aurea coniux. Virgil. Belle.\Debita coniux. Ouid. Promise.\Rege coniux digna. Senec. Digne d'estre mariee à un roy.\Iusta. Senec. Legitime.\Lignea. Catul. Seiche comme bois.\Orbatus coniux. Stat. Veuf.\Regia. Virgil. La royne.\Captus alia coniuge. Ouid. Qui est amoureux d'une autre femme.\Deiectam coniuge esse. Virgil. Avoir perdu son mari, Estre veufve.
Dictionarium latinogallicum. 1552.